Rozdział 25

Wysoki mężczyzna, ubrany w garnitur obserwował moją reakcję.
- Skąd wiesz gdzie teraz mieszkam ? - zapytałam.
- Może mnie wpuścisz i dopiero wtedy porozmawiamy ? 
- Nie - syknęłam - skąd wiesz gdzie mieszkam ? Jak mnie znalazłeś?
- Mam swoje kontakty, kochanie - odpowiedział przechodząc przez próg mojego mieszkania. Kiedy weszliśmy do salonu Nathalie zaskoczona spojrzała na moją osobę.
- Dzień dobry Nathalie, miło mi Cię znowu zobaczyć - mój ojciec uśmiechnął się do mojej przyjaciółki, która nie wiedziała co zrobić.
- Tato... co ty tutaj robisz ? - jęknęłam siadając obok blondynki.
- Muszę z Tobą porozmawiać, poza tym za niedługo twoje urodziny i pomyślałem ....
- Pomyślałeś ?! Pięć ! Pięć lat temu ostatni raz się widzieliśmy i teraz nagle tak wracasz i chcesz porozmawiać! - przerwałam mężczyźnie w połowie zdania - mama... mama wie że tutaj jesteś ?- zapytałam spokojniej.
- Nie. Przyjechałem do Ciebie - westchnął. Ojczulek chciał już coś powiedzieć, ale przerwał mu Zayn który wszedł do salonu.
- Dlaczego tak szybko uciekłaś ? - zapytał stając w miejscu i z zaciekawieniem przyglądając się mężczyźnie.
- Zayn - wstałam do kanapy i podeszłam do Malika - to jest mój ojciec.. Tato to jest Zayn mój ..
- Jestem chłopakiem Tracy - mulat przerwał mi w połowie zdania i podał rękę mojemu tacie.
- Miło mi cię eee... poznać.... Tracy to jest zaproszenie na mój ślub, w środku znajdziesz też mój nowy numer telefonu. Miło by było gdybyś zadzwoniła do mnie, może umówilibyśmy się na jakieś spotkanie - Brytyjczyk podał mi białą, długą kopertę, po czym żegnając się z naszą trójką wyszedł z mieszkania. Żadne z nas się nie odzywało, ja tępym wzrokiem patrzyłam na kopertę, a Zayn wraz z Nathalie przyglądali się temu wszystkiemu ze zdziwieniem wypisanym na twarzy.
- To...
- Było dziwne.. - dokończyłam zszokowana, po czym ruszyłam w stronę swojego pokoju. Po wejściu do mojego "azylu" rzuciłam kopertę na biurko a sama położyłam się na łóżku, plecami do drzwi. Zasłoniłam się poduszką i leżałam.
- Tracy ... - Zayn wszedł do mojego pokoju i usiadł obok mojej osoby.
- Po co tutaj przyjechał ? Przecież było tak dobrze, zostawił nas, zapomniałam o nim a on się zjawia i wręcza mi kopertę z zaproszeniem na ślub - westchnęłam spoglądając na Zayn'a.
- Nie musisz się z nim spotykać ... a ślub.. też nie musisz iśc na to wydarzenie - powiedział siadając obok mnie.
- wiem, ale - westchnęłam - nie widzieliśmy się tyle lat, a on teraz pojawia się nie wiadomo skąd i zaprasza mnie na swój ślub. Z jednej strony się cieszę, że znowu układa sobie życie, ale z drugiej jest mi dziwnie, że moja mama nadal jest sama - mruknęłam.
Zayn chciał coś powiedzieć, lecz przerwał mu dzwonek telefonu. Chłopak mruknął jedynie, że to Niall i odebrał połączenie. 
- Co jest ? -... - Jak to nie ? -...  - Gdzie jesteście ? - ....  -Czekajcie tam na mnie, zaraz będę. 
Mulat spojrzał na mnie wściekły.
- Muszę jechac, jak załatwię sprawy to przyjadę, dobra ?
- Zayn nie musisz, najwyżej spotkamy się jutro - uśmiechnęłam się do niego.
- Na prawdę ? Nie chcesz żebym do ciebie wpadł ? Mieliśmy spędzić ten dzień razem - odparł upewniając się.
- Oczywiście, jedź załatw sprawy - powiedziałam całując go w policzek.
Piętnaście minut później przebrana ruszyłam w stronę wyjścia.
- Gdzie idziesz ? - Nathalie wychyliła się zza ściany.
- Pobiegać, muszę oczyścić umysł - mruknęłam i nie czekając na odpowiedź dziewczyny wyszłam z mieszkania trzaskając drzwiami.
Po wyjściu z klatki ruszyłam w stronę parku, w uszach znajdowały się słuchawki, przez które leciała głośna muzyka. 
Po parku biegałam jakieś półtorej godziny. Po orzeźwieniu swojego umysłu, już spacerkiem wracałam do swojego mieszkania. Postanowiłam wrócić skrótami, aby szybciej znaleźć się w swoim małym kątku. Na ulicach nie było nikogo, a ja po schowaniu słuchawek do kieszeni bluzy ruszyłam szybszym krokiem do celu. 
W pewnym momencie usłyszałam strzał. Przestraszyłam się, nie wiedziałam czy uciekać, czy jednak sprawdzić co się dzieję. Oczywiście moja ciekawość zwyciężyła i ruszyłam w kierunku głosów.
- Zabij go - mruknął jakiś głos.
- Proszę nie! Nie zabijajcie mnie! Oddam wam te pieniądze, jeszcze w tym tygodniu - błagał mężczyzna leżąc na chodniku.
- Nie pieprz, dwa tygodnie temu też tak mówiłeś - odezwał się drugi głos. Dlaczego ja mam wrażenie, że wiem kto tam stoi ?
- Obiecuję! Teraz już na prawdę oddam wam w tym tygodniu !
- Jakoś Ci nie wierzę, zabij go albo ja to zrobię.
- Ja ostatnim razem odstrzeliwałem głowy, teraz ty - mężczyzna rzucił broń temu drugiemu, który bez wahania nacisnął na spust, a mężczyzna który jeszcze kilka chwil temu błagał o kilka dni upadł na ziemię. Zasłoniłam twarz rękoma, a po moim policzku spłynęła łza. 
- Sprzątniesz ciało ? Ja jadę do Tracy - odezwał się chłopak, który strzelił, a mnie stanęło serce, kiedy usłyszałam swoje imię.
- Stary! - jęknął - nie możemy iść na jakąś imprezę ? Od kilku dni gadasz tylko o niej! - burknął poirytowany.
- Chyba mnie totalnie wzięło na jej punkcie - zaśmiał się mulat.
- To idź, najwyżej weź ją ze sobą. Impreza jest u chłopaków.
- Okey - Malik zaśmiał się i ruszył w moim kierunku.
Kiedy przechodził obok mnie wyszłam mu na przeciw.
- Tracy ... - wyszeptał zdziwiona, a w jego oczach pojawił się strach.
- Więc to są twoje ważne sprawy ? - zapytałam ze łzami w oczach.
- Daj mi to wytłumaczyć... - szepnął błagalnie podchodząc do mnie bliżej.
- Nie! Nie chce żadnych tłumaczeń! Dlaczego?! Powiedz mi dlaczego nic mi nie mówiłeś ?! 
- A zrozumiałabyś ? - zapytał przeczesując rękom włosy - zrozumiałabyś ?!
- Nie wiem! Ale wiem, że nie byłabym tak zniesmaczona i zawiedziona jak teraz!! Zayn ZABIŁEŚ CZŁOWIEKA ?! Czy ty wiesz co to oznacza ? 
- Zrozumiałabyś wtedy, kiedy bym Ci powiedział?! Zrozumiałabyś ?! 
- Tak! Zrozumiałabym, bo cię kocham! Ale teraz ? - pokiwałam jedynie głową, po czym odwróciłam się i nie zważając na wołania chłopaka ruszyłam biegiem w stronę swojego mieszkania. Tyle wydarzeń w ciągu jednego dnia to zdecydowanie za dużo.
Kiedy weszłam do mieszkania, moje policzki były mokre od łez.
- Co się stało ? - wystraszona Nathalie wyskoczyła zza ściany.
- Nic - chlipnęłam - daj mi spokój, chce być sama - mruknęłam i wymijając przyjaciółkę ruszyłam do swojego pokoju.
Nie wiem ile leżałam u siebie w pokoju płacząc w poduszkę. Straciłam rachubę. Równo o godzinie czwartej nad ranem ktoś zaczął walić w drzwi. Ruszyłam w stronę drzwi podpierając się ściany. Jakie było moje zdziwienie kiedy w drzwiach zobaczyłam, jakiegoś nieznanego mi chłopaka.
- Ty jesteś Tracy ? - zapytał spoglądając na mnie od góry do dołu. Kiwnęłam głową potakująco - musisz ze mną iść. Zayn ... on upił się w barze i pobił się z kimś, on ... - Brytyjczyk próbował coś jeszcze powiedzieć, lecz przerwałam mu.
- Idę po telefon czekaj tutaj - mruknęłam szybko i ruszyłam w stronę pokoju, skąd zabrałam telefon i klucze od mieszkania, po czym ruszyłam z powrotem do bruneta. Po zamknięciu drzwi, wyszliśmy z klatki i pojechaliśmy w stronę baru.

**
Wbiegłam do klubu i zaczęłam rozglądać się za kimś znajomym. Z tyłu pomieszczenia, w rogu zauważyłam Niall'a, obok którego leżał poobijany Malik. Zasłoniłam usta dłonią.
- Dobrze że jesteś! Musimy go zanieść do samochodu i pojedziemy do jego mieszkania - mruknął Niall.
- Co mu się stało ?
- Mogłaś go wysłuchać! On Cię kocha, tylko jest na tyle głupi, że sam jeszcze do siebie tego nie dopuścił! Bez ciebie nie istnieje. Od jakiegoś czasu, jego myśli krążą tylko i wyłączne wokół Ciebie.
- A powiedz mi co ja mam zrobić ?! Zabijacie ludzi ! - warknęłam podirytowana.
- A powiedział Ci co go zmusiło do takiego życia ? Czy tylko powiedział połowę historii, do tego jak uciekł z domu ojca ? Poproś o dalszą część to może wtedy go zrozumiesz - spojrzałam na niego zaskoczona. Czyli Malik nie powiedział mi wszystkiego...
- Dobra chodźmy.
Godzinę później siedziałam koło śpiącego chłopaka, w jego domu. Niall wrócił do siebie zostawiając nas samych.
Siedziałam na parapecie i przyglądałam się mulatowi. Nie wiedziałam co zrobić, ale jednego byłam pewna. Muszę znaleźć mamę Zayn'a, bo w głębi serca właśnie jej teraz potrzebuje.


___________________________________
Piątek jest -nowy rozdział też.
Dodałabym wcześniej, ale w tym tygodniu miałam egzaminy próbne i dopiero dzisiaj zaczęłam pisać rozdział : )

Mam nadzieję, że się podoba ...
NIE SPODZIEWALIŚCIE SIĘ TAKIEGO OBROTU SPRAW, CO?
Liczę na komentarze, : )
Pozdrawiam
Gabby xx