Rozdział 29

Zaraz po wyjściu z domu Malika ruszyłam w stronę centrum, gdzie miałam umówione spotkanie z detektywem, który miał mi pomóc odnaleźć matkę Zayn'a. Na umówione miejsce doszłam kilka minut przed wyznaczoną godzinę. Bez nerwów zajęłam najbardziej oddalone miejsce i zamówiłam coś do picia. Równo o godzinie jedenastej do kawiarni wkroczył wysoki mężczyzna w garniturze. Kiwnęłam mu głową, dzięki czemu ruszył w moją stronę.

- Cześć tato - uśmiechnęłam się całując go w policzek.

- Hej córcia. Tak jak mnie prosiłaś poszukałem i znalazłem, jeżeli chcesz możemy dzisiaj tam jechać i się z nimi spotkamy - zaczął mówić.

- Załatwiłeś to? Naprawdę ? - zapytałam uradowana.

- Tak. Rozmawiałem nawet z Trishą i jeżeli nie masz nic do roboty to możemy już jechać i się z nią spotkać.

- Jasne - powiedziałam.

Kilka minut później siedziałam już w samochodzie ojca i jechaliśmy w kierunku Bradford.

Podczas drogi rozdzwonił się mój telefon. Zayn.

- Słucham ? - odwróciłam się w stronę okna, żeby ojciec siedzący obok nie mógł wyczytać emocji z mojej twarzy.

- Gdzie jesteś ? - zapytał.

- A gdzie mam być, do domu pojechałam - burknęłam przewracając oczami.

- Nie kłam - warknął - przed chwilą była tutaj Nathalie, chciała się dowiedzieć gdzie jesteś - powiedział spokojniej.

- Zayn... czy ty musisz wszystko wiedzieć ? Ja rozumiem wszystko ale tego nie. Nie jestem twoim psem i nie oczekuj, że będę mówiła Ci wszystko skoro ty masz przede mną jakieś tajemnice - powiedziałam cicho.

- To przez to co dzisiaj powiedziałem, kiedy wstaliśmy ? Jesteś za to wściekła i teraz się ode mnie odsuwasz ? - zapytałam a ja wyobraziłam sobie jak ciągnie lewą ręką za włosy chodząc po pokoju w te i z powrotem.

- Oczywiście że nie... Zayn nie gadajmy już o tym. Daj mi spokój na jeden dzień

- O nie! Załatwię dzisiaj tą cholerną sprawę wieczorem i przyjadę do ciebie.

- Nie ma mnie w domu. Jak coś to pisz - mruknęłam wściekła i nie słuchając tego co mówi Mulat zakończyłam rozmowę i wyciszyłam telefon.

- Coś się stało ? Mam zawracać ? - zapytał mój tata, kiedy schowałam telefon do torby.

- Oczywiście że nie! Jedziemy do Bradford , a tą rozmowę .... powiedzmy że jej nie było - mruknęłam.

Trzy godziny później podjechaliśmy pod dom pani Malik. Wysiadłam z samochodu i ruszając za ojcem podeszliśmy do drzwi, które po kilku minutach zostały otwarte przez znajomą mi już blondynkę.

*** **

- Nie chcesz żebym z Tobą wszedł na górę ? - zapytał Patrick, kiedy podjechaliśmy pod moją kamienicę.

- Nie. I tak zaraz po wejściu do mieszkania położę się spać - uśmiechnęłam się lekko - dziękuję, że mnie tam zabrałeś.

- Nie ma za co. Kiedy Trisha usłyszała ode mnie, że moja córka jest z jej synem w związku i chce się z nią spotkać była szczęśliwa - zaśmiał się.

- Tak ? Trisha to cudowna kobieta, a siostry Zayn'a są cudowne - uśmiechnęłam się pod nosem.

- Prawda ? Cudowne dziewczyny. Mam nadzieję, że twój plan się powiedzie i nikt nie będzie Ci miał tego za złe - ojciec spojrzał na mnie.

- Też mam taką nadzieję. A teraz spadam. Do zobaczenia - posyłając uśmiech mężczyźnie wysiadłam z samochodu i wbiegłam do klatki. Po przejściu na drugie ostatnie piętro budynku otworzyłam drzwi i weszłam do mieszkania, gdzie przywitała mnie cisza. Zaświeciłam światło w kuchni i po zamknięciu frontowych drzwi, przeniosłam się do wcześniej wspomnianego pomieszczenia. Na stole leżała kartka.

 Jestem u rodziców. Prawdo podobnie nie będzie mnie przez jakiś czas. Opłaciłam rachunki, miłych wakacji !

Nathalie xo

Dopiero czytając tą kartkę, uświadomiłam sobie, że w ostatnim czasie zaniedbałam moją przyjaźń z tą dziewczyną, mimo że to właśnie ona powinna być u mnie na pierwszym miejscu. W końcu to dzięki niej jestem teraz tutaj, a nie w starym mieszkaniu i rodzicielki. Z westchnięciem ruszyłam do swojej sypialni, gdzie przebrałam się w zwykłe szare spodenki z różowym napisem na tyłku "KISS ME" i czarną koszulkę, która zakrywała mi pupę. Włosy związałam w kucyka, makijaż zmyłam i ówcześnie sprawdzając czy drzwi są zamknięte rzuciłam się do łóżka. Przebudziłam się w nocy, kiedy na zegarku mijała właśnie godzina druga trzydzieści. Usiadłam prostą i rozejrzałam się po pokoju. Na kanapie w rogu mojej sypialni zauważyłam Zayn'a.

- Co ty tutaj robisz ? - mruknęłam.

- Siedzę, myślę. Idź spać dalej - mruknął cicho. Zbyt cicho. Oho! Ktoś jest tutaj zły.

- Naprawdę ? - zapytałam z sarkazmem.

- Nie wkurwiaj mnie Tracy. Ten wieczór nie należał do najlepszych i chociaż ty mnie nie wkurwiaj, dobra ?

- Och, przepraszam jaśnie pana, ale już Ci mówiłam że twoim psem nie jestem i będę robić to co mi się żywnie podoba - powiedziałam w odpowiedzi i wstając z łóżka ruszyłam w stronę kuchni.

- Jest noc! W nocy się śpi - warknął w odpowiedzi ruszając za mną.

- tak ? To czemu zamiast spać, siedzisz w moim pieprzonym mieszkaniu i mi się przyglądasz!? - krzyknęłam.

- Bo mogę? Bo chcę ? Bo ...nie mogę spać - chłopak stanął w wejściu i przyglądał się mojemu każdemu ruchowi.

- Czy my naprawdę musimy się kłócić co drugi dzień - westchnęłam opierając się rękami o kuchenny blat - tydzień! tydzień bez kłótni! Tylko o jakiś cholerny tydzień, proszę! - powiedziałam.

- Po co byłaś w Bradford ? - zapytał udając że nie usłyszał mojej wypowiedzi.

- Skąd wiesz, że byłam w Bradford ? - zapytałam zaskoczona odwracając się w jego stronę i zamarłam. Chłopak, który przede mną stał miał podbite oko, a biała koszulka którą miał na sobie była w połowie czerwona od kogoś krwi. Przerażona podeszłam do chłopaka i zaczęłam go oglądać.

- Kto Ci to zrobił, Zayn ? Co ty dzisiaj robiłeś ? To były te twoje ważne sprawy ? - szepnęłam.

- To nic, naprawdę - mulat złapał mnie za ręce odciągając je od swojej twarzy - po co byłaś w Bradford ?

- Zobaczysz w najbliższym czasie po co - westchnęłam

- Chce wiedzieć teraz - warknął patrząc na mnie spod przymrużonych oczu, a ręce mocniej zacisnęły się na moich nadgarstkach

- Zayn to boli - jęknęłam, a w moich oczach pojawiły się łzy

- To odpowiedz, co tam robiłaś a Cię puszczę - powiedział patrząc mi w oczy. Idiota.

- Byłam tam z tatą - powiedziałam na szybko - na ślub .... wybrać garnitur na ślub - dokończyłam.

- Na pewno ?

- tak

- Okey, teraz chodź spać.

- Najpierw to dam ci jakąś koszulkę - mruknęłam i ciągnąc go za rękę, po czym ruszyliśmy w stronę mojego pokoju. Zostawiając Zayn'a po środku mojej sypialni podeszłam do szafy i wyciągnęłam jakąś za dużą koszulkę ze znaczkiem Batmana i rzuciłam w kierunku chłopaka. Który jedynie parsknął śmiechem i mrucząc coś pod nosem zdjął swoją koszulkę i spodnie, po czym bez zakładania podanej mu rzeczy wszedł pod kołdrę. Kiwając głową podeszłam do łóżka i położyłam się obok chłopaka, który od razu przyciągnął mnie do siebie i kładąc twarz na moim brzuchu zasnął. Przez jakiś czas leżałam i przyglądałam się śpiącemu chłopakowi. Niestety po kilku minutach sama odpłynęłam w objęcia Morfeusza.

Obudziłam się parę godzin później. Zayn spał obok mnie przytulony do poduszki. Podniosłam się i zabierając ciuchy ,pasujące do pogody, z szafy ruszyłam do łazienki, z której wyszłam dwadzieścia minut później i przeszłam do kuchni, gdzie zrobiłam śniadanie.

- Cześć - mruknął Malik wchodząc do kuchni.

- Hej - podstawiłam mu pod nos talerz z jajecznicą i bekonem, po czym sama zasiadłam po drugiej stronie stołu i zabrałam się za jedzenie.

- Co dzisiaj będziemy robić ?

- A nie masz żadnych ważnych spraw do załatwienia ? - zapytałam zwracając na niego wzrok.

- Wczoraj miałem, dzisiaj raczej mam wolne.. obiecałaś mi klub wieczorem - powiedział odkładając talerz

- Dobra! Pójdziemy do tego klubu, ale najpierw pojadę do mamy. Dawno u niej nie byłam .

- Zawiozę Cię. Tylko pójdę się ubrać - mruknął i tyle było go widać.

Trzydzieści minut później zaparkowaliśmy pod domem mojej rodzicielki. 

- Chodź ze mną - powiedziałam wysiadając. Zaskoczony moją wypowiedzią mulat wysiadł z samochodu i po upewnieniu się, że samochód jest zamknięty ruszył za moją osobą. Jakie było moje zdziwienie, kiedy nikt nie otworzył mi drzwi, a jedna z sąsiadek powiedziała, że parę dni temu moja ukochana mamusia z walizkami wyjechała na lotnisko. Dlatego też blada jak ściana wróciłam z Malikiem do siebie do mieszkania.

- Gdzie Nathalie ? - zapytał siadając obok mnie.

- Wyjechała do rodziców. Nie wiem kiedy wróci, zabrała połowę ciuchów, więc pewnie na jakiś dłuższy czas - powiedziałam cicho - jeżeli chcesz to jedź do siebie. Spotkamy się o dwudziestej - mruknęłam.

- O nie. Nigdzie nie jadę. Jesteś strasznie blada i cicha. Jak nigdy. 

- Dlaczego każdy ode mnie ucieka - powiedziała ignorując wypowiedź chłopaka - zaniedbałam Nathalie i wyjechała, zaniedbywałam moją mamę i wyjechała nawet mi nic nie mówiąc..

- Nie prawda. Zobaczysz wszystko się jakoś wyjaśni - mruknął siadając obok mnie. "hallo! przytul mnie, potrzebuje się przytulic" - krzyczało moje drugie ja. Potem nie pamiętam już nic. Zasnęłam.

O osiemnastej obudził mnie Zayn, mówiąc że nie odpuści mi klubu i żebym się zbierała. Wzdychając zeszłam z łóżka i ruszyłam do łazienki, gdzie przygotowałam się i po godzinie wyszłam z łazienki.

- Czemu ty masz same takie sukienki, że więcej zakrywa niż zasłania - burknął.

-  Kupie sobie habit, będziesz zadowolony ? - zapytałam zamykając drzwi od domu.

- Nie - kiwnął szybko głową na co się zaśmiałam.

Wsiadając do samochodu Malika prosiłam w duchu, aby dzisiejszy wieczór się udał.

____________________

Mam nadzieję, że rozdział wam się podoba.
Miałam dzisiaj nie dodawać, ale no dodaje haha :)
Szczęśliwego Nowego Roku, zdrowia, szczęścia i spełnienia marzeń noo i oczywiście spotkania idoli : ) xx

Liczę na komentarze

Pozdrawiam

G xx